Mijając po lewej ogrodzenie cmentarza dochodzimy do bramy. Za bramą skręcamy w lewo w ul. Główną i zaraz w prawo w ul. Sarnią. Dochodzimy do Myśliwskiej, którą skręcamy w prawo. Pierwsza w lewo, zaraz za wytwórnią koncentratów spożywczych, to Bobrowa. Skręcamy w nią.

Po lewej na niewielkim wzniesieniu zwanym Czarcim Wzgórzem przy Bobrowej 8 oglądamy bodaj czy nie najpiękniejszą w Podkowie Leśnej willę w duchu architektury dworkowej (proj. Stanisław Futasewicz). Falujący szczyt budynku odwołuje się do architektury polskiego baroku, a przed budynkiem widzimy taras wsparty na czterech toskańskich kolumienkach. Budynek powstał po 1930 r. dla rodziny Krzyżewskich. W czasie okupacji odbywały się w nim spotkania AK. Syn Krzyżewskich znalazł się na Pawiaku i tam został zamordowany. W PRL-u do willi dokwaterowano lokatorów. „Jeden z pokoi należał do kuzynki właścicieli Ewy Krzyżewskiej. Znanej aktorki. Nigdy jednak tam nie mieszkała. Po jej wystąpieniu w scenie rozbieranej w filmie „Popiół i diament” oburzeni krewni nie tylko nie chcieli jej gościć, ale nawet zastanawiali się nad wydziedziczeniem” – czytamy w artykule w miesięczniku „Wnętrza”.

Dochodząc do ul. Wilczej, skręcamy w lewo, by kilkadziesiąt metrów dalej skręcić w prawo w Sarnią. Dojdziemy do ulicy Lisiej, w którą skręcamy w prawo i docieramy do ulicy Jeleniej.

Przy ulicy Jeleniej 5 wypatrzymy piękną drewnianą willę Anna. Budynek ma wieżę, i dekoracje w formie odwróconych księżyców. Powstał w 1930 dla Anny Płodowskiej, żony właściciela kopalni węgla.

W Jelenią skręcamy w prawo, docierając do Wschodniej. Skręcając w ulicę na lewo, przecinamy przejazd kolejowy obok stacji WKD Podkowa Wschodnia i idziemy dalej.

Kolejny dworek mijamy przy Wschodniej 5. To willa Jedlina zaprojektowana przez Mieczysława Szydłowskiego przy udziale Dunin–Borkowskiego. Właścicielem budynku był wiceprezes Banku Handlowego w Warszawie Wacław F. Jacobson. Budynek ma tak ogromny portyk kolumnowy, że bardziej przypomina klasycystyczny pałac niż wille.

Jedlina przy ul. Wschodniej 5, fot. Tomasz Wawer / AG

Przy sklepie Bachus skręcamy w lewo w Modrzewiową i dochodzimy do Sosnowej

Przy Sosnowej 9 po lewej stronie mijamy niepozorny, modernistyczny budyneczek ze szklanym wykuszem. To Szklany Dom Ireny Krzywickiej. Zdaniem „Gorszycielki” powstanie modernistycznego domu pudełka mieszkańcy Podkowy poczytywali jako prowokację, choć rozwiązania architektoniczne przede wszystkim podyktowane były wygodą. Kanciasty funkcjonalizm nie przyjął się bowiem w podwarszawskiej architekturze od razu. Dom Krzywickiej, wzniesiony przed 1930 r., nie dość, że miał płaski dach, to jego elewacja niejako odwracała się od ulicy ślepym wykuszem i ścianą z maleńkimi otworami, za to porośniętą różami (proj. Maksymilian Goldberg i Hipolit Rutkowski). W Szklanym Domu bywał kochanek Krzywickiej Tadeusz Boy–Żeleński, bywali Ksawery Pruszyński i Jan Parandowski. Krzywicka sprzedała willę w 1953 r. Dziś Szklany Dom wygląda niemal tak jak w jej czasach. – Jedynie w elewacji od ulicy widzimy wykusz z leżącym modernistycznym oknem – tłumaczy obecny właściciel i dodaje, że w architekturze budynku nie zamierza niczego zmieniać.

W Sosnową skręcamy w lewo. Dochodzimy do Akacjowej. Idziemy nią w lewo i wracając na Wschodnią, dochodzimy do stacji WKD Podkowa Wschodnia. Tu kończyny nasz spacer.