Projekt „Abraxas”, to odpowiedź na ciszę powstałą w wyniku odosobnienia, niemożności pracy i aktywności zawodowej sprowadzonej do minimum. Jest to też projekt – protest wobec propozycji przekwalifikowania się z bycia artystą na bycie kimkolwiek innym. Jest to też projekt – manifest wiary, że „nieprzekwalifikowani artyści” mają prawo do życia i tworzenia.

„Abraxas” jest próbą przeniesienia i rozszerzenia doświadczeń scenograficznych na twórczość malarską. Nie jest to dla Artystki medium obce, ale mniej obecne w jej codziennym życiu twórczym.
W procesie tworzenia cyklu „Abraxas” Aleksandra Szempruch zastanawia się nad siedmioma fundamentalnymi pojęciami, jakimi są: istnienie, przestrzeń, światło a mrok, pełnia i światło, światło a cień, pomiędzy, obecność. Jakie są relacje pomiędzy tymi pojęciami: istnienie – obecność, przestrzeń – pomiędzy, światło- mrok czy cień – światło? Czy istnieje logika magiczna i pełnia? Czy istnieje pustka? Są to tematy, które zajmują ją w pracy zawodowej w teatrze. Przy tworzeniu scenografii nie ma pełnej swobody, ponieważ jest to zawsze praca w odpowiedzi na tekst, czyli w jakiś sposób ograniczona. W projekcie malarskim Artystka mogła zająć się wyłącznie treścią zadaną przez siebie i z pewnością będzie miało to znaczący wpływ na jej dalszą pracę scenograficzną.

Podstawą podjęcia tej problematyki jest temat widzenia, patrzenia i procesu percepcji. Percepcji burzącej granice między wnętrzem a zewnętrzem. Widzenia od środka na zewnątrz. Transponowania świata wewnętrznego na świat zastany za pomocą światła przechodzącego przez cienie i półmroki. Wszystkie trzy wartości: światło, cień, mrok są obecne w naszym życiu. Artystka przygląda się bliżej ich wartościom pośrednim, które towarzyszą nam najczęściej, w momentach przejścia od światła do cienia i z powrotem, ujawnia się nasza prawdziwa obecność, w nich dokonują się zmiany i dzieje się rzeczywistość. Dążenie do światła, jego poszukiwanie, jest według artystki wyznaczeniem celu życia. Droga, która wiedzie przez mrok i jego gęstość, jest często wyznacznikiem jakości naszego postrzegania świata. Czy wewnętrzne światło może rozjaśnić świat? Czy można w ogóle je zobaczyć? Czy można mu pozwolić zaistnieć? To wszystkie, niemalże magiczne pytania towarzyszyły Artystce przy powstawaniu cyklu obrazów „Abraxas”.

Projekt malarski „Abraksas” został objęty patronatem artystycznym przez Polski Ośrodek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego.
Projekt zrealizowany w ramach stypendium Stowarzyszenia Autorów ZAiKS – Fundusz Popierania Twórczości.
Otwarcie i zwiedzanie ekspozycji zgodnie z aktualnie obowiązującymi przepisami.

materiał ze strony Centrum Kultury i Inicjatyw Obywatelskich >> https://www.ckiopodkowa.pl/abraxas-wystawa-malarstwa-aleksandry-szempruch (link otwiera się w nowej zakładce)