26 kwietnia (sobota) godz. 16.00 – Spotkania z treścią: Wymiary wolności – sztuka niezależna lat 80. –  spotkanie z Jerzym Brukwickim
Pałacyk-Kasyno, ul. Lilpopa 18

Swój udział zapowiedzieli artyści:
Zofia Broniek
Andrzej Mitan
Jerzy Kalina

Wstęp wolny!
Zofia Broniek – urodzona we Lwowie, wykształcona w Krakowie, głęboko związana z Podkową Leśną,  uprawia malarstwo i rysunek, specjalizuje się w grafice. Miała ponad dwadzieścia wystaw indywidualnych w Polsce, Norwegii i Szwecji. Brała udział w ponad stu wystawach zbiorowych, między innymi w międzynarodowym biennale w Krakowie, Lublanie, Liége, Bradford, Frechen, Fredrikstad i międzynarodowych wystawach rysunku w Barcelonie i Wrocławiu, a także prezentacjach sztuki polskiej w wielu krajach świata.
W latach 80. uczestniczyła w niezależnym ruchu artystycznym. Była współorganizatorką galerii sztuki przy kościele św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej. Od 1993 roku redaguje kwartalnik „Podkowiański Magazyn Kulturalny”.
W pierwszych dniach kwietnia mięliśmy okazję i honor gratulować jej honorowego wyróżnienia „Mecenasa Kultury” przyznanego przez Powiat Grodziski.

Andrzej Mitan – absolwent UMCS i KUL w Lublinie oraz w ATK w Warszawie, kurator i koordynator wielu festiwali, wystaw, koncertów, sympozjów, m.in. w klubie REMONT w Warszawie, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Mazowieckim Centrum Kultury i Sztuki, Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu. Andrzej Mitan należy do jednych z najbardziej oryginalnych i zjawiskowych postaci na polskiej scenie niekonwencjonalnej wokalistyki i artystycznego performansu. Jego aktywność twórcza nie mieści się w żadnym nazwanym kanonie przedstawień sztuki. Porusza się na granicy improwizacji jazzowych, poszukiwań tzw. nowej muzyki czy poezji dźwiękowej. Już od końca lat 60. organizował grupy muzyczne (Onomatopeja, Święta Racja, Super Grupa Bez Fałszywej Skromności, Niezależne Studio Muzyki Elektroakustycznej), w których realizował swoje zamierzenia autorskie związane z wokalnym performance. W aranżacjach artystycznych brał zawsze pod uwagę przestrzeń prezentacji, a także możliwości własnego ciała i jego aktywne uczestnictwo w akcie twórczym. Jego prezentacje to za każdym razem swoiste misterium, nasycone improwizacją i zarazem świadomością budowania kreatywnej struktury dźwiękowej.

Jerzy Kalina – absolwent Wydziału Malarstwa Warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, którego twórczość obejmuje wiele indywidualnych odmian, nazywanych przez artystę jego własnymi terminami: „akcja rytualna”, „determinarz”, „piktogramy żyjące”. Zajmują go problemy zniewolenia i ograniczeń egzystencjalnych, które próbuje przełamać środkami sztuki, postawionej w bezpośredniej konfrontacji z codziennymi realiami (Skrępowanie, Plac Zwycięstwa, Warszawa 1971; Przystanek taxi, Plac Solny, Wrocław 1972; Wykop, Wigilia, akcje w Galerii Pawła Freislera, Warszawa 1972; Biały most, Wrocław 1974; Obchód, Galeria Repassage, Warszawa 1975; Przejście, róg Mazowieckiej i Świętokrzyskiej, Warszawa 1977). W okresie stanu wojennego Jerzy Kalina przyjął jednoznacznie opozycyjną postawę. Równolegle od 1973 tworzy eksperymentalne filmy animowane. Jest autorem kilkunastu filmów, wielokrotnie nagradzanych na polskich i międzynarodowych przeglądach. Projektuje też i reżyseruje autorskie spektakle teatralne, prezentowane na profesjonalnych scenach (Pielgrzymi i tułacze, premiera w Teatrze Studio w 1989, spektakl prezentowany wielokrotnie w kraju i za granicą; Katapulta, Teatr Mały 1993).

Jerzy Brukwicki – krytyk sztuki, dziennikarz, szef warszawskiej Galerii Krytyków Pokaz. Współpracownik Instytutu Adama Mickiewicza, w latach 80-tych współtworzył ruch kultury niezależnej (ważniejsze wystawy: Czas smutku, czas nadziei; Polska Pieta; Plastycy stoczniowcom; Obecność; wydawca i redaktor pisma poświęconego sprawom kultury „Wybór”, redaktor tygodnika „PWA. Przegląd Wiadomości Agencyjnych”, współpracownik wydawnictw: NOWA, Przedświt, Pokolenie). Kurator wielu wystaw w kraju i za granicą m.in.: Magdaleny Abakanowicz, Jana Młodożeńca, Józefa Szajny, Andrzeja Wajdy, plakatów i grafiki „Solidarności”.