W ostatnim czasie wzrasta liczba doniesień na temat sytuacji niebezpiecznych z udziałem wilka Canis lupus. Gatunek ten zwiększa swoją liczebność i zasięg, natomiast człowiek zajmuje coraz to nowsze większe tereny (w tym tereny leśne), m.in. pod zabudowę. Takie działania mogą prowadzić do bezpośredniej styczności wilków z ludźmi, również na terenach, na których ten gatunek od dawna nie był widywany. Incydentalne przypadki są często nagłaśniane w mediach, choć nie zawsze rozgłos ten jest adekwatny do stopnia zagrożenia.

Wilki najczęściej są płochliwe i unikają kontaktu z ludźmi. Jednak, jak każde inne dzikie zwierzęta,   mogą zachować   się nieobliczalnie jeśli są wystraszone,   chore   lub zranione, a szczególnie wówczas, gdy zostaną oswojone (zhabituowane) poprzez regularne dokarmianie (pojawia się wówczas uwarunkowanie pokarmowe) lub w wyniku zabrania szczenięcia z lasu i wychowywania przez człowieka. Dla bezpieczeństwa ludzi, ale też dla dobra wilków, niezmiernie ważne jest unikanie działań, które zachęcają te drapieżniki do przebywania w pobliżu zabudowań lub uzależniają je od pokarmu dostarczanego przez człowieka. Lęk przed człowiekiem   jest cechą charakterystyczną wilka. Zwierzę może jednak   ten lęk zatracić w wyniku zaburzeń spowodowanych np. chorobą (taką jak świerzbowiec, wścieklizna i in.) lub na skutek nieodpowiedzialnego zachowania ludzi próbujących wilki dokarmiać lub wręcz oswajać. W przypadku młodych wilków, zaburzenia mogą być spowodowane rozbiciem watahy na przykład po śmierci rodziców, dlatego wszelkie działania kłusownicze zasługują na największe słowa potępienia i muszą być za każdym razem penalizowane.

W przypadku zatracenia przez dzikie zwierzę instynktownego lęku przed człowiekiem, dochodzi do sytuacji kryzysowych. Zadaniem organów środowiskowych jest ich rozwiązywanie. Wilki nadmiernie przyzwyczajone lub zuchwałe w stosunku do ludzi należy eliminować z populacji, aby uniknąć eskalacji konfliktów. Na takie działanie pozwala polskie prawo, koniecznym jest jednak uzyskanie stosownego zezwolenia (patrz poniżej).

Najczęstsze potencjalnie niebezpieczne sytuacje z udziałem wilka, które mogą mieć miejsce na terenie województwa mazowieckiego stanowią incydenty, gdy wilki niewykazujące lęku przed człowiekiem pojawiają się w bezpośredniej bliskości siedzib ludzkich. Przyczyną tego jest niestety łatwo dostępna baza pokarmowa, głównie niezabezpieczone pojemniki na odpady i kompostowniki. W wielu przypadkach odpowiednie zabezpieczenie takich miejsc ogranicza sytuacje konfliktowe, dlatego problemu nie należy bagatelizować, bo zjawisko synantropizacji jest realnym zagrożeniem zarówno dla człowieka, jak również samych zwierząt. Ponadto wilki pojawiające się w pobliżn zabudowy mogą atakować psy, jak również inne niezabezpieczone zwierzęta domowe czy też gospodarskie.

Zasady, których należy przestrzegać, aby uniknąć sytuacji, w której wilki oswajają się i zaczynają stwarzać problemy >> opracowanie „Po_sąsiedzku_z_wilkami”, Stowarzyszenie dla Natury „Wilk”, Twardorzeczka, 2019 (link otwiera się w nowej zakładce)

materiał Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska w Warszawie